Van 23 t/m 27 augustus 2020 werd het jaarlijkse zweefvliegkamp van de VIOD gehouden. Ook dit keer waren we te gast bij het Zweefvliegcentrum Noordkop (ZCNK).

Door de coronacrisis waren er minder deelnemers dan gebruikelijk. Gelukkig kon het deelnemersveld aangevuld worden met een aantal ZCNK-leden.

Zoals gebruikelijk was de sfeer prima, ondanks het slechte weer en de storm. De tentbewoners moesten een provisorische slaapplaats zoeken in het clubhuis. Ook hebben we jammer genoeg maar 2½ dag kunnen vliegen. Uiteindelijk maakten alle deelnemers een flink aantal starts. Een van de deelnemers is zelfs solo gegaan! Ook voor de gasten was er gelegenheid voor een vluchtje.

Enige notities over het kamp
door Aad Onderwater, in die week waarnemend voorzitter VIOD

Na afloop van het kamp was er correspondentie met de thuisblijvers, met name met Anke, onze penningmeester. Zij was uiteraard nieuwsgierig naar de consequenties van het kamp voor haar portefeuille én naar wat de weergoden ons hadden gepresenteerd. Jan Koen gaf in kort bestek als introductie zijn ervaringen. “Onder de gegeven omstandigheden hebben wij een goed kamp gehad. Men was tevreden. De hulp van de ZCNK was effectief en gezellig. Woensdag was er storm. De nodige tenten werden beschadigd en er werd, uit veiligheidsoverwegingen op beperkte schaal overnacht in het clubhuis”. Tot zover Jan Koen.

We hebben inderdaad een voortreffelijk kamp achter de rug. Het weer had beter gekund, zoals Jan Koen al aangaf. Omdat mijn vriendin Doke zondag bijtijds de veerboot naar Stavoren wilde halen zijn wij, inclusief mijn kleinzoon Wouter, ons kamp al op zaterdag begonnen. Wouter heeft zijn tentje opgezet, en de caravan stond er al gereed voor gebruik. We hebben zaterdag gegeten in het bekende Wok Plaza in Wieringerwerf. Daar waren maatregelen genomen om, gegeven de maatregelen, conform normale tijden service te kunnen verlenen: dus koud buffet, warm buffet, bakken en wokken én toetjes. De capaciteit was door de afstandsregels beperkt tot circa 75 personen, e.e.a. afhankelijk van de relaties van de gasten. Hele gezinnen kosten minder ruimte. Frans heeft met Joke de “boodschappen voor maandag” ingeslagen en ook voor de broodnodige veiligheidsaspecten hadden ze al gezorgd.

De caravans doorstonden de storm. Dinsdag hadden we al, een voor slecht weer gepland, filmpje bekeken, maar met medewerking van Robbert vG. (ZCNK-vrijwilliger) werd “Those magnificent man in their flying machines” bekeken. Later op de avond werd ook het YouTube filmpje over het kamp Schinveld 1989 bekeken. Het stickie was niet beschikbaar, maar gelukkig stond de link nog op mijn laptop. Menu wijziging: Frans en Joke schotelden de ZCNK’ers, ter gelegenheid van een woensdag sunsetvliegen, heerlijke pannenkoeken voor. Ik memoreerde dat en het leek een prima optie. Paul peilde de meningen en we besloten tot pannenkoeken i.p.v. pizza ‘s. We kozen voor spek, naturel eventueel met een boer’n deklaag, een left-over, en als derde kaas, ook geschikt voor de boer’n deklaag. Frans en Joke vertelden ons het recept van het baksel waarvan wij eerder als ZCNK’ers hadden genoten. Voor de zekerheid werd één pak boven hun schatting (totaal 7) ingekocht. Voor de eventuele tweede wave hielden we er twee in reserve. De belangstelling voor onze producten was hartverwarmend. Waar wij 70 minuten nodig hadden om 5 liter beslag weg te bakken, consumeerde de goegemeente onze producten in 20 minuten. Gedreven door dit succes besloten we ook de twee resterende pakken meel om te zetten in beslag en de jeugd gelegenheid te geven hun bakkunsten te tonen. Wat allen betreft zijn ze geslaagd. Er bleef een gering aantal pannenkoeken over voor de lunch op donderdag.

Donderdag 27 aug, de gastendag. Mijn kleinzoon moest naar de Hogeschool Leiden voor zijn studie Scheikunde en kwam eerst tegen de BBQ met Doke op het veld aan. Doke fietste wel van Stavoren naar haar vriendin in Norg (Dr) maar op woensdag paste ze voor de zestig km storm op kop, in de regen naar Sneek, waar mijn dochter woont. Ze treinde naar Amersfoort en fietste vandaar door naar Buitenkaag. Dit schiep de gelegenheid samen met Wouter laat in de middag per trein terug te keren naar de Noordkop. Daar waren meerdere gasten die een flink aantal tripjes hadden gevlogen. ‘Gelukkig’ was het niet thermisch die dag, waardoor de vluchten kort bleven (score circa 68). Onze standaard ‘vleeschmeesters’ (incl. vis), Jan en Bert bespeelden de vuren en leverden een prachtige en smakelijke bijdrage. Bert zal wel ‘op functie’ blijven maar Jan noemde dit zijn laatste kamp. Ik sluit zijn aanwezigheid volgend jaar op de gastendag niet uit, maar zijn plek in het duo lijkt me vacant. Het bestellen is niet echt een taak voor twee, het is wel gezellig en samen achter de vuren is zeker nodig om productie te draaien.

Vóór het BBQ buffet mocht ik Lex in alle openheid waarnemen. Ik liet het bedanken van de VIOD bestuurders wat onderbelicht; mag Lex doen. Dus in volgorde van mijn prioriteiten kwamen na de niet weersproken vaststelling dat het een voortreffelijk kamp was geweest, als eerste (a.l.) Maria, Teunie en Mieke én de afwezige Joke aan de orde en in de schijnwerpers. Ze ontvingen allen een doosje heerlijke bonbons gekocht in het winkeltje “De oude Bakkerij” van het Bakkerijmuseum in Medemblik (een aanrader). Het applaus bevestigde ruimschoots mijn loftuitingen. Corona maatregelen weerhielden me van de traditionele activiteiten. Vervolgens onze instructeurs (weer l.a.) Hans, Niels Ronald en Tom. Voor hen een mooi flesje wijn (Aldi in Wieringerwerf). Ook erg belangrijk, onze gastheren van het ZCNK inclusief de aanvullende support van erg enthousiaste leden die we waar mogelijk ook startruimte hebben geboden, wat erg op prijs werd gesteld. Voorzitter Auke werd vertegenwoordigd door René M. en echtgenote. Namens VIOD bood ik ‘ons’ standaard schildje aan voor 2020 en vulde ook het gaatje van 2019 aan. Tenslotte overhandigde ik twee flesjes wijn voor de bestuurskamer.

De deelnemers hebben veelal een correcte invulling gegeven aan het vigerende Corona protocol. Er werd daarbij mede gebruik gemaakt van de in ieder toilet, iedere douchecabine, bij de ingang en op iedere tafel in de kantine geplaatste medicinale ontsmettingsgel die werd gesponsord door Sjeel en Martyn. Waarvoor onze dank. Ik sprak de wens uit, allen weer te zien tijdens het vliegkamp van 2021, dat hopelijk onder normale omstandigheden kan gaan plaatsvinden. Het niet aansnijden van een eventuele reünie was niet met voorbedachte rade, ik heb niet voorzien, zelfs niet verwacht dat we misschien tot de zomer van 2021 zitten opgescheept met Covid-19.

We vierden ook het afscheid van Jan V., oud voorzitter en drijvende kracht tijdens een trits kampen. Ook zijn positieve bijdrage aan de verjonging in de personen van zoon Bernd en kleinzoon Mart vond ik vermeldenswaard en vormde een bruggetje naar Marts prestaties. Hij ging solo en maakte de daarna de vijf wenselijke solo starts. De ingefluisterde oproep aan de vertrekkers om vóór hun vertrek bij Teunie de barrekening te voldoen werd prima opgevolgd. Mijn als grapje bedoeld slot, aangegeven door Ronald, dat we waarschijnlijk veertien dagen ter plekke in quarantaine zouden moeten, werd niet zo goed verstaan/begrepen door mijn kleinzoon. Vrijdagavond belde zijn moeder voor uitleg …..